Onze vrienden van de faculteit Wetenschappen hebben de voorbije maanden verschillende expertisezendingen in het land uitgevoerd. Hierbij brachten ze de gewone technieken van de akkerbosbouw aan, op maat van de boerenbevolking. Een verslag van enkele missies.
Deze missie, gefinancierd door het World Wildlife Fund, had tot doel de socio-economische neveneffecten van de woudontginning door het bedrijf "SAFOIS" bij de bewoners vast te stellen.
Bij het einde van deze zending hebben we de plaatselijke boeren aangeraden om in dit milieu verschillende woudbomen aan te planten zoals de rupsenboom, planten met honigbloemen, planten die geschikt zijn voor groenbemesting, geneeskrachtige planten en bomen die snel brandhout geven of waarvan houtskool kan gemaakt worden.
We hebben met de plaatselijke gemeenschap onze ervaringen uitgewisseld aangaande onze ontwikkelingsprojecten in Kisangani. We hebben hierover een tekst van 84 bladzijden gemaakt met duidelijke aanwijzingen naar de aanbevelingen van deze zending naar Isangi.
We hebben een gelijkaardige missie uitgevoerd in Kisantu (Beneden-Kongo). Daar hebben we ook de knelpunten onderzocht die de agrarische productie en de verscheidenheid in de zone van Mbamba Kilenda et Mayinda afremmen. Deze zending werd gefinancierd door de "Service Laïque de Coopération au Développement" (SLCD-België) onder het initiatief van prof. Jean Lejoly.
Ook hier hebben de akkerbosbouw aangeraden als landbouwtechniek die het best is aangepast aan de streek.
Er werd een grote gemeenschappelijke boomkwekerij aangelegd om een plantjesbank op te bouwen die gebruikt kan worden om het milieu te herbebossen.
Om de actieve medewerking van de bevolking mogelijk te maken, zijn ze verenigd in een Dorpscomité voor Ontwikkeling. Hier gaven we gedurende verschillende weken seminaries voor de boerenbevolking.
We hebben met de boerenbevolking van Kisantu onze ervaringen in verband met de gemeenschapsontwikkelingsprojecten in Kisangani uitgewisseld.
Sinds het begin van dit jaar zijn we ook in voortdurend contact met de "Stichting Maisha" in Lubumbashi (Paters Salesianen) die zich met een kwetsbare groep "straatkinderen" bezig houdt. Deze stichting heeft tot hoofddoel het begeleiden van straatkinderen, gewoonlijk "phaseurs" genoemd, om hun een vak, zoals de landbouw, aan te leren. Dit bekrachtigt het Chinese spreekwoord van Confusius: "Geef me een vis, dan zal ik één dag eten hebben, leer me vissen en ik zal geen honger meer hebben."
De stichting helpt ook enkele therapeutische gezondheidscentra door hen een evenwichtige voeding aan te bieden voor kinderen die aan "kwashiorkor" lijden. De stichting heeft veel belangstelling voor de teelt van voedingsgewassen waarvan de zaden rijk zijn aan eiwitten. Prof. Jean Declerck (Rotary Club Asse) heeft deze stichting in contact gebracht met het Treculia-project. De stichting wil met ons project samenwerken om deze boom ook in Lubumbashi aan te planten.
Zo hebben we onze praktische kennis en lange ervaring, opgedaan in het kader van ons project ten dienste gesteld van deze stichting die een verheven doelstelling nastreeft: "anderen dienen en vooral de minstbedeelden". Dit ideaal wordt ook nagestreefd door de grote Rotary-familie verspreid over heel de wereld.
Op dit moment hebben we al twee grote vruchten (elk ongeveer 20 kg) met zaden naar Lubumbashi verstuurd. De vele zaden afkomstig van deze vruchten hebben de aanleg mogelijk gemaakt van een gemeenschappelijke boomkwekerij.
Om deze samenwerking te versterken heeft deze stichting, dank zij hun initiatiefnemer Geert Flamang, ons een computer ter beschikking gesteld, die reeds op weg is.
Wij verzenden ook de elektronische versie van dit tijdschrift "Boyoma" aan sommige personen en instellingen die geïnteresseerd zijn in ons project, voor de goede zichtbaarheid van onze werking over heel het land (Butembo, Lubumbashi, Beneden-Kongo, enz.).
Jean Pierre Mate Mweru