Op 15 mei 2021 is het nieuwe gebouw met drie klaslokalen in de school van Masako officieel geopend. Deze zijn gebouwd en uitgerust met de financiële steun van Pierre Godfroid. Volgende hoogwaardigheidsbekleders waren hierbij aanwezig: de Proved van Tshopo (vertegenwoordiger van de Minister van Lager, Middelbaar en Technisch Onderwijs (EPST)), de Sub Proved Kisangani II, Prof. Katuala (decaan van de Faculteit Wetenschappen van de Universiteit van Kisangani), Prof. Dudu (voorzitter van ADIKIS), Paluku Muvatsi (voorzitter van de asbl Kisangani Développement). Ook leden van deze Asbl, al het personeel van de Etoka/Masako lagere school en vertegenwoordigers van de plaatselijke gemeenschap woonden de officiële opening bij.
Ter gelegenheid van dit evenement werden verschillende toespraken gehouden om dank te betuigen aan de heer Pierre Godfroid en ook aan de vzw Kisangani voor de financiële steun. Daarna ging de Proved over tot het symbolisch doorknippen van het lint, gevolgd door de overhandiging van de sleutels aan de directeur van de school en de bezichtiging van de nieuwe lokalen. Ook bezochten de delegaties de andere activiteiten die op de Etoka/Masako-school worden uitgevoerd (schooltuin en kweek), financieel gesteund door de vzw Kisangani en haar partners.
Op de site van Ngene Ngene zijn er varkensstallen, visvijvers en palmbomen. De verschillende deelprojecten staan er onder leiding van Bofiza Ebena. Zoals overal in Congo moet je zorgen dat er een bewaker is. Op Ngene Ngene is dat Akondjike, die ook dorpschef is.
De site is zeer mooi. Om palmolie te maken worden de noten, die in trossen aan de palmbomen groeien, verhit en worden ze vervolgens geperst. Dit is behoorlijk zwaar werk. De olie loopt dan via een gootje in een vat dat lager geplaatst is. De restanten van de noten worden nadien aan de vissen en de varkens gevoederd. Door de meststoffen van de varkens op de palmplantage te gebruiken, hebben we alweer de cyclus gesloten.
Op de foto zie je ook hoe enthousiast de reigers zijn over onze visteelt. De vis wordt in een zestal vijvers gekweekt. In de vijvers worden meerdere soorten vis opgekweekt. De vijvers worden gevoed vanuit een beek (die deels in de vijvers loopt, maar ook deels erlangs in een kanaal om niet teveel doorstroming te hebben) en stromen ook terug over in dezelfde beek.
De derde activiteit op Ngene Ngene zijn de varkensstallen. Het aantal dieren per hok wordt bewust beperkt gehouden, de hokken zijn degelijk afgewerkt en ze worden goed onderhouden. Het is een ander soort varken dan het westerse ‘vleesvarken’, waardoor ze magerder zijn.
In de volgende nieuwsbrief gaan we nog even dieper in op de viskweek zelf, en stellen we onze assistent-projectleider voor.
We kweken rijst in natte velden. De rijst wordt gezaaid in speciale bedden, waarna de jonge plantjes uitgeplant worden in de velden. Dit is zwaar werk omdat je in de zachte modder en onder water moet werken. Op de foto’s zie je dit verplanten op onze velden in Djubu Djubu. Door de natte rijstkweek halen we twee opbrengsten per jaar, tegenover maar één oogst voor droge rijst.
Richard Ridja is onze verantwoordelijke voor de kweekprogramma’s van Kisangani vzw. Hij is 57 jaar, gehuwd en heeft drie kinderen. Hij is Landbouwingenieur (Universiteit van Kisangani) en hij heeft een opleiding als veterinair verpleger (aan het Technisch Veterinair Instituut van Loda, Ituri). Naast de verantwoordelijkheid van de site op de Faculteit Wetenschappen, is hij ook verantwoordelijk voor de kweekprogramma’s op de overige sites. Het is dankzij Richard dat onze dieren goed verzorgd zijn: hij passeert er enkele keren per maand, verzorgt de vaccinaties en geeft medische verzorging aan zieke dieren.
Ghislaine Katuala is financieel verantwoordelijk voor onze projecten. Ze is 28 jaar, vrijgezel, en behaalde haar diploma Economie, optie rurale economie, aan de universiteit van Kisangani. Momenteel is ze ook assistent op dezelfde universiteit. Ze houdt al meer dan 4 jaar onze financiële cijfers onder controle.
Lokaal goed materiaal vinden is één punt, maar wisselstukken vinden is nog moeilijker. Het leven is in Congo vaak complexer dan we ons in Europa kunnen voorstellen. Voor onze pomp op het eiland Mbiye zijn we momenteel al enkele maanden aan het wachten op een centraal pompelement, dat uit Indië moet komen. Ondertussen zijn de stukken (we hebben er direct een paar besteld) via Oeganda al in Oost-Congo aangekomen. Nu moeten ze nog met een vrachtwagen in Kisangani geraken. Ondertussen zitten de inwoners van Mbiye al die maanden zonder veilig drinkwater.
Jullie lazen reeds over de impact van de overstromingen op onze rijstvelden in Djubu Djubu. Heel Kisangani is echter getroffen door de overvloedige neerslag van december 2020: hieronder foto’s van Djubu Djubu, van de markt van Kisangani en van de situatie in een van de woonwijken van Kisangani.
Ebola is opnieuw uitgebroken in het oosten van Congo. Ook nu slaagt de Congolese overheid er in om het probleem lokaal te houden; in Kisangani zijn er geen meldingen. Kisangani ligt enkele honderden kilometer verwijderd van de brandhaard.
Ook de impact van corona bleef tot nu toe beperkt. Enerzijds door de maatregelen die genomen zijn. Anderzijds is de bevolking in Kisangani ook veel jonger dan in West-Europa wat waarschijnlijk een impact heeft. Mogelijk is het ook deels te wijten aan een mindere opvolging.
Een van de activiteiten van het project is de varkenskweek. Door varkens in stallen te kweken (wat niet de gewoonte is in Kisangani en omstreken) vermijden we dat ze schade aanbrengen aan de velden en kunnen we de mest recupereren voor gebruik als verrijking op de velden en in de visvijvers. Daarnaast zijn de varkens natuurlijk ook een bron van voedsel. De belangrijkste stal staat in het centrum van Kisangani, op de terreinen van de universiteit. We hebben er momenteel 30 beesten staan, waarvan er 8 uitgedeeld zullen worden in het kader van vulgarisatie. We hebben ook twee beren die we gebruiken voor de voortplanting; volgens onze projectleider Richard Ridja zijn ze “performant”.
Daarnaast hebben we ook varkensstallen op de projectlocaties Mbiye, Masako, Ngene Ngene, Batiamaduka en Djubu Djubu; met andere woorden overal 😊.
Richard waakt over de gezondheid van de dieren, en zorgt voor de nodige inentingen van de biggen.
Jacob Ndjaki is verantwoordelijk voor onze activiteiten op Djubu Djubu. We hebben er rijstvelden, visvijvers en een varkensstal. Jacob is ook de secretaris van de vzw die al onze projecten in Kisangani overkoepelt.
Hij is gespecialiseerd in hydrobiologie en biodiversiteit en werkt als werkleider aan de universiteit van Kisangani.
Jacob is 48 jaar en vader van drie meisjes en een zoon.
Op 20 maart hielden we onze eerste algemene vergadering van 2021, alweer digitaal – coronaproof. We bogen ons over de werking 2020, het financieel verslag en deelden ideeën voor 2021.
Financieel was het een middelmatig jaar. Positief is dat de privé-giften vorig jaar licht gestegen zijn, waarvoor veel dank !! Onze totale inkomsten daalden echter met 10 %, grotendeels omdat we door corona geen activiteiten konden organiseren en geen voordrachten hebben kunnen geven.
We hopen dit jaar terug op bezoek te kunnen gaan in Kisangani. De wekelijkse telefoons met onze projectleiders helpen, maar ter plekke zijn blijft toch nuttig.
Consolate Kaswera Kyamakya is in Kisangani verantwoordelijk voor de site van Batiamaduka, een van onze 6 lokaties. In Batiamaduka hebben we een school, schoolvelden en een varkensstal. Recent is er ook een waterput geïnstalleerd.
Ze is 52 jaar en moeder van drie kinderen : twee jongens en een meisje. Ze is biologe, en een van de weinige vrouwelijke zoölogen van de RD Congo. Ze is momenteel geassocieerd professor en daarnaast directrice van Ecoshtour (de “École Supérieure d’Hôtellerie et Tourisme”). Haar specialiteit is het onderzoek naar de impact van menselijke activiteiten op het wildbestand (impact van jacht, bush meat,…).
Haar passies liggen in dierenkweek, groentekweek, reizen, sport, muziek en film. Naast de zorgen voor een goede opleiding voor de kinderen, is haar belangrijkste project het bouwen van een huis waar genoeg plaats is voor iedereen, vol bloemen en met een tuin waar de kinderen kunnen spelen.
Grote delen van Congo kregen dit jaar al uitzonderlijk veel regen, met overstromingen als gevolg. Ook de Congo stroom is in Kisangani buiten zijn oevers getreden. Spijtig genoeg hebben onze rijstvelden in Djubu Djubu, die tegen de stroom aanliggen, er ook onder geleden. De tweede oogst zal net voldoende zijn voor zaaigoed.
In de toekomst hopen we minder last te hebben van de overstromingen door de dijken te verhogen.
Het eiland Mbiye is een grotendeels bebost eiland, enkel bereikbaar na een paar uur reizen (combinatie van wandelen en boot). Het is één van de zes projectlocaties. We bouwden er jaren geleden een lagere school voor ongeveer 200 leerlingen gespreid over de 6 leerjaren. Er zijn ook schoolvelden en een varkensstal. De voorbije jaren hebben we een sanitair blok toegevoegd en zonnepanelen geïnstalleerd op het dak van de school. Een waterput werd geplaatst om voldoende drinkwater van goede kwaliteit te hebben; de put is momenteel spijtig genoeg in reparatie.
De school is nog steeds niet erkend door de Congolese staat, zodat de leraars door onszelf betaald worden. We hebben deze school kunnen bouwen dankzij de nalatenschap van Clara Boets.
Prof. Dudu Akaïbe is op emeritaat. Hij is geboren in 1949 en was heel zijn carrière verbonden aan de Faculteit Wetenschappen van de Universiteit van Kisangani. Hij was de eerste assistent van Prof. Hugo Gevaerts in Kisangani, en is ook 5 jaar verbonden geweest aan de dienst van Prof. Walter Verheyen (Departement Dierkunde, Universiteit Antwerpen). Hij behaalde daar in 1991 zijn doctoraat.
Nadien werd hij professor aan de Universiteit van Kisangani en groeide hij uit tot een internationale autoriteit op het vlak van Afrikaanse knaagdieren en heeft als dusdanig veelvuldige contacten met Europese en Afrikaanse Universiteiten en Instituten.
In 2010 was Prof. Dudu Akaïbe de Congolese leider van de “Boyekoli Ebale Congo 2010”, de expeditie op de Congostroom. Hij is tevens directeur van de Centre de Surveillance de la Biodiversité in Kisangani.
Hij stond mee aan de start van het project duurzame landbouw, en dus aan de activiteiten van Kisangani vzw.
Hij is de “mzee”, de “wijze” van de Faculteit Wetenschappen in Kisangani.